o nama

Slučaj je htio da se ujedinjenje dva mostarska aerokluba desi točno na 100-godišnjicu izgradnje prvog aerodroma u Mostaru. Naime, 1911. godine Austrija je izgradila vojni aerodrom na području mjesne zajednice Jasenica i time Mostar svrstala među rijetke gradove u svijetu koji su već na početku prošlog stoljeća imali aerodrom. Mostar nije slučajno izabran za tadašnji letački centar. Blaga mediteranska klima, bez zimske magle, te pristup aerodromu i sa sjevera i s juga, praktično je omogućavala njegovo korištenje tokom cijele godine. 

Dolaskom Kraljevine Jugoslavije u Mostaru se formira Vojna vazduhoplovna akademija. Mnogi od pilota sa mostarske akademije su hrabro pružili otpor njemačkim borbenim avionima tokom napada na Jugoslaviju 1941.godine i u neravnopravnim zračnim borbama, kakve su se odvijale i iznad Mostara, znatan broj je izgubio život. Nastavljajući ovu bogatu letačku tradiciju, u Mostaru je nedugo nakon završetka II svjetskog rata formiran aeroklub. Tačnije, već 1948.godine formirana je Modelarska sekcija u tadašnjoj Trgovačkoj akademiji, a potom 1949.godine, započeo je s radom Aeroklub Mostar. Te godine obuku završava prva grupa padobranaca, a sredinom 1950.godine prva grupa mostarskih mladića i djevojaka završava teorijsku, a potom i praktičnu obuku za pilota jedriličara. Nastavljajući kontinuirani uspjeh u školovanju mladih pilota, naredne 1951.godine, uspješno je završena obuka na avionima, prvih motornih pilota. Od tada, svake naredne godine, obuku u mostarskom Aeroklubu su počinjali novi modelari, padobranci, piloti jedrilica i piloti aviona. Aeroklub Mostar je 1955.godine dobio status Vazduhoplovne škole, koja je godišnje u prosjeku obučavala 30 vazduhoplovnih modelara, 10 pilota jedriličara, 8 motornih pilota i 15 padobranaca. Za 62 godine postojanja, računajući i prekid u radu tokom i nakon posljednjeg rata, Aeroklub Mostar je ukupno okupljao više od 13.000 članova, od kojih je 1200 uspješno završilo padobransku obuku, više od 800 obuku pilota aviona i jedrilica i oko 3.000 vazduhoplovnih modelara. 

Uspješan rad Aeroklub treba zahvaliti i činjenici što je imao osiguranu infrastrukturu na vojnom aerodromu Jasenica, hangar, dijelom gorivo i ostale prateće sadržaje koje je obezbjeđivala vojska. Treba naglasiti i činjenicu da je u Mostaru djelovala Tvornica vojnih aviona „SOKO“, koja  je također obezbjeđivala Aeroklubu povremeno kadrovsku i materijalnu logistiku. Aeroklub Mostar je redovno vršio i obuku pilota jedriličara pitomaca Vazduhoplovne vojne gimnazije Mostar, što je bio dodatan izvor prihoda. 

U svom plodnom radu Aeroklub Mostar je zabilježio veoma značajne uspjehe na domaćim, evropskim, pa i svjetskim takmičenjima. Osvojena su dva svjetska rekorda u broju skokova padobranom u jednom danu, od toga jedan rekord su ostvarile žene. Također, osvojeno je treće mjesto u svijetu u kategoriji vazduhoplovnog modelarstva sa jedrilicom F1-A. Uz svjetske, zabilježeno je i više evropskih, te državnih i republičkih rekorda. Aeroklub Mostar bio je i uspješan organizator više aero-relija državnog i republičkog nivoa, zatim organizator više aeromitinga, a posebno je značajan uspjeh postigao kao organizator međunarodnih takmičenja u vazduhoplovnom modelarstvu pod nazivom „SOKO KUP“, danas „MOSTAR KUP“, koji je evidentiran u svjetskom kupu. Ovdje treba izdvojiti organizaciju Evropskog prvenstva 1980. godine, a 1990.god. Svjetskog juniorskog prvenstva u modelarstvu. To je istovremeno bila  prva i jedina organizacija jednog Svjetskog prvenstva u gradu Mostaru. Brojni piloti iz mostarskog Aerokluba nastavljali su svoju letačku karijeru kao profesionalci u putničkom avio saobraćaju.. U bivšoj Jugoslaviji bilo je više pilota i kapetana aviona tadašnje državne kompanije JAT, na domaćim, kontinentalnim i interkontinetalnim letovima. I danas naši piloti lete u brojnim inostranim avio kompanijama- američkim, turskim, indonežanskim, hrvatskim, srpskim itd. Jedan naš pilot je u Americi duže od 15 godina kapetan B 747, do nedavno najvećeg putničkog aviona na svijetu. 

Do početka proteklog rata Aeroklub Mostar je po kadrovskim i imovinskim potencijalima bio jedan od najjačih sportsko-tehničkih udruženja na prostoru ex Jugoslavije. Posjedovao je veliki hangar na aerodromu Jasenica, u kojem je bilo smješteno 6 aviona, 7 jedrilica i jedna motorna jedrilica. U aneksu hangara za padobransku sekciju, nalazilo se više od 50 padobrana. Također u gradu, Aeroklub je raspolagao sa više od 300 kvadratnih metara klupskih i radnih prostorija. Sve naše letjelice i padobrane u ratu je prisvojila tadašnja JNA, kao ratni plijen. Danas se najveći broj ovih aviona i jedrilica nalazi u nekoliko aeroklubova u republici Srbiji, a nešto i u republici Srpskoj. Naš hangar, kao i klupske prostorije u gradu, teško su devastirani, tako da je nakon rata bilo nemoguće obnoviti rad letačke i padobranske sekcije. Rad su nastavili jedino vazduhoplovni modelari, ali u dva razdvojena aerokluba, na dvije obale Neretve. Iako u veoma skromnim uslovima, gotovo bez ikakve finansijske potpore, najčešće uz samofinansiranje, modelari iz oba kluba nastavili su nizati zapažene uspjehe na raznim domaćim i međunarodnim takmičenjima.  Danas djelujemo kao jedinstven Aeroklub Mostar, čime smo pravni sljednici predratnog Aerokluba i time otvaramo prostor za mnogo kvaliteniji rad i obnovu svih letačkih i padobranskih sekcija, te uvođenje novih -  maketarstvo, paraglajding, zmajarstvo, balonarstvo, te vazduhoplovnu samogradnju i konstruktorstvo, kao i bilo koje druge sekcije zrakoplovnih sportova.

Pridružite se Aeroklubu Mostar i nastavite sa nama pisati nove stranice povjesti.